پیشبرد کارزار فشار حداکثری از طریق محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای ایران

برای انتشار فوری

 

گزاره برگ

 

۳ مه ۲۰۱۹

پیشبرد کارزار فشار حداکثری از طریق محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای ایران

 

کارزار فشار حداکثری

 

  • دولت [ایالات متحده] شدیدترین تحریم‌ها را بر رژیم ایران اعمال کرده است. ما تا زمانی که رهبران ایران رفتار ویرانگرشان را تغییر ندهند، به حقوق مردم‌شان احترام نگذارند، و به میز مذاکره بازنگردند، به اعمال حداکثر فشار ادامه خواهیم داد.
  • ایالات متحده نسبت به مسدود کردن همه راه‌های ایران برای دستیابی به جنگ‌افزارهای هسته‌ای متعهد است. وزیر خارجه پمپئو امروز و به دنبال گام‌های قبلی که در ماه‌های نوامبر ۲۰۱۸ و مارس ۲۰۱۹ برداشته شده‌اند، فشار ایالات متحده بر برنامه هسته‌ای ایران را بیش از پیش افزایش داد.
  • در ماه نوامبر سال ۲۰۱۸ ایالات متحده تحریم‌ها بر همکاری هسته‌ای با ایران را دوباره برقرار کرد که این شامل تحریم دوباره ۲۳ نهاد و فرد وابسته به سازمان انرژی اتمی ایران، و همچنین اعمال محدودیت‌های تازه بر کمک‌های خارجی که می‌توانستند برنامه هسته‌ای ایران را فراتر از محدودیت‌های اخیر آن گسترش دهند، بود.
  • در ماه مارس سال ۲۰۱۹ ایالات متحده ۳۱ فرد و نهاد ایرانی مرتبط با فعالیت‌های حساس از لحاظ گسترش جنگ‌افزارهای کشتار جمعی ایران را تحریم کرد. این شامل دانشمندانی بود که در برنامه سابق جنگ‌افزارهای هسته‌ای ایران کار کرده بودند، و برای فعالیت‌های حساس بالقوه با کاربرد دوگانه تحت رهبری رئیس پیشین آن برنامه جنگ‌افزارهای هسته‌ای ایران، کماکان در خدمت [رژ‌‌یم] ایران هستند.

 

افزایش فشار هسته‌ای

  • وزیر خارجه پمپئو همچنان بر این باور است که ایران باید گزارش کاملی از ابعاد نظامی گذشته برنامه هسته‌ای خود را به سازمان بین‌المللی انرژ‌‌ی اتمی اعلام کند و از این گونه فعالیت‌ها برای همیشه به گونه قابل راستی‌آزمایی دست بکشد. افزون بر این، وی بار دیگر بر درخواست خود مبنی بر این که ایران باید غنی‌سازی را متوقف کرده و هرگز به دنبال بازپردازش پلوتونیوم نرود، تاکید کرده است.
  • اقدام امروز وزیر خارجه پمپئو فشار بیشتری را بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال خواهد کرد. از تاریخ ۴ مه کمک به گسترش نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر ایران، فراتر از واحد راکتور کنونی، می‌تواند قابل تحریم باشد.
  • تا زمانی که ایران به رفتار بی‌ثبات کننده خود پایان نداده و برای دستیابی به یک توافق فراگیر و پایدار که چهارچوب آن توسط وزیر خارجهپمپئو در ماه مه ۲۰۱۸ تعیین شد به میز مذاکره بازنگردد، دیگر نمی‌توان بر منوال گذشته به ویژه در زمینه برنامه هسته‌ای [جمهوری اسلامی] با [رژیم] ایران تعامل کرد و ما هیچ گونه گسترش ارتباط ایران با مواد یا فناوری هسته‌ای را برنمی‌تابیم.
  • افزون بر این، هر گونه مشارکت در انتقال اورانیوم غنی شده به بیرون از ایران در ازای دریافت اورانیوم طبیعی اکنون قابل تحریم شدن است. ایالات متحده به روشنی بیان کرده است که ایران باید همه فعالیت‌های حساس گسترش [تسلیحاتی]، از جمله غنی‌سازی اورانیوم، را متوقف کند و ما اقداماتی که از ادامه این‌گونه غنی‌سازی پشتیبانی کنند را برنمی‌تابیم.
  • ما همچنین دیگر اجازه نخواهیم داد تا [کشورهای دیگر] آب سنگینی که ایران فراتر از حد تعیین شده کنونی تولید می‌کند را برای ایران ذخیره کنند؛ مقادیر آب سنگین [اضافی] دیگر نباید به هیچ وجه در اختیار ایران قرار داده شود.

تشدید محدودیت‌ها بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران

  • امروز وزیر خارجه پمپئو همچنین به محدودیت‌هایی که توانایی ایران را در برقراری مجدد برنامه جنگ‌افزارهای هسته‌ای گذشته‌اش محدود کرده و به جلوگیری از کوتاه کردن زمان مورد نیاز رژیم ایران برای تولید مواد فسیلی برای یک جنگ‌افزار هسته‌ای کمک می‌کند، شدت می‌بخشد. ما همچنین اجازه می‌دهیم که تا زمان دستیابی به یک توافق فراگیر که تهدیدهای مرتبط با گسترش [جنگ‌افزاری] ایران را حل می کند، برخی پروژه های منع گسترش کنونی که فعالیت‌های هسته‌ای ایران را مهار کرده و به حفظ وضعیت کنونی هسته‌ای در ایران کمک می‌کند، موقتا ادامه یابد.
  • ما مشخصا اجازه می‌دهیم که فعالیت‌های غیرمرتبط با گسترش جنگ‌افزارهای هسته‌ای زیر برای دوره‌های قابل تمدید ۹۰ روزه، ادامه یابند.
    • طراحی مجدد راکتور اراک برای جلوگیری از تبدیل شدن آن به کارخانه‌ای برای تولید پلوتونیوم با کاربرد تسلیحاتی؛
    • تغییر زیرساخت تاسیسات فردو برای کمک به حصول اطمینان از این که این تاسیسات دیگر برای فعالیت‌های غنی‌سازی [رژیم] ایران به کار گرفته نمی‌شود؛
    • کار در واحد موجود در نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر جهت اطمینان یافتن از فعالیت‌های ایمن و شفاف و نیز تسهیل تامین سوخت خارجی و تحویل گرفتن آن، که هرگونه نیاز مشروع ایران برای غنی‌سازی اورانیوم را برطرف کرده و از دسترسی آن رژیم به سوخت مصرف شده – که ممکن است از آن پلوتونیوم جدا شود – جلوگیری می کند؛
    • ارائه اورانیوم غنی شده بر حسب نیاز موجود راکتور تحقیقاتی تهران (تی‌آر‌آر) تحت راستی‌آزمایی بین‌المللی، تا به این ترتیب هرگونه نیاز به تولید سوخت بومی این راکتور برطرف شود؛ و
    • انتقال ضایعات و پسمانده سوخت مصرف شده راکتور هسته‌ای به خارج از ایران برای اطمینان یافتن از این که این مواد حساس نمی‌توانند در ایران بازپردازش و یا دوباره غنی‌سازی شوند.
  • ما حق اصلاح و لغو سیاست‌مان در قبال این فعالیت‌های منع گسترش [تسلیحات هسته‌ای] در هر زمان را برای خودمان محفوظ می‌دانیم.
  • در حالی که ما در پی دستیابی به یک توافق تازه و نیرومندتر هستیم، این فعالیت‌های منع گسترش در کنار تحریم‌هایمان، توانایی ما برای محدود کردن برنامه ایران و حفظ فشار بر آن رژیم را تقویت می‌کند.
  • تا زمانی که کارزار فشار جهانی ایران را پای میز مذاکره بیاورد و به این ترتیب یک توافق بهتر و فراگیرتر حاصل شود، [جمهوری اسلامی] باید حدود تعیین‌شده هسته‌ای کنونی را کاملا رعایت کند. ما، به اتفاق شرکا و همپیمانان‌مان در سراسر جهان، به روشنی می‌گوییم که ایران باید همچنان به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه دسترسی کامل، به موقع، و بدون ممانعت را بدهد.