امیر نادری

امیر نادری در ۱۵ اوت ۱۹۴۶ در آبادان متولد شده است و کارگردان، فیلمنامه نویس، تولید کننده فیلم و عکاس ایرانی-آمریکایی است. مشهورترین کارهای او فیلمهای “دونده” و “وگاس: بر اساس داستانی واقعی” (Vegas: Based on a True Story) هستند.

امیر نادری در آبادان بزرگ شد و در سنین کودکی به سینما و عکاسی علاقه پیدا کرد. او به عنوان یک فیلمساز از عکاسیهای شهری “هنری کارتیه برسون”، و همچنین از ساختار سینمای نورئالیست ایتالیا، استفاده از هنرپیشگان آماتور، شیوه سهل تر روایت داستان و تمرکز بر قشر فقیر و کارگر در داستانها الهام گرفته است. فیلمهای اولیه نادری داستانها و ساختار تصویری مشابهی را دنبال می کردند، در قالب زندگی و فرهنگ ایرانی. اولین تجربه کارگردانی نادری فیلم “خداحافظ رفیق” در سال ۱۹۷۱ بود.

نادری پس از انقلاب اسلامی ایران نیز به فیلمسازی ادامه داد. او در سال ۱۹۸۴ فیلم دونده را ساخت که یکی از فیلمهای مشهور و مطرح این دوره از سینمای ایران است. فیلم دونده توجه منتقدان جهانی را در سطح جشنواره های جهانی به خود جلب کرد و توجه بیشتری را به “سینمای پس از انقلاب” ایران جلب کرد. امیر نادری در دهه ۹۰ به آمریکا مهاجرت کرد و بیست سال است که در شهر نیویورک زندگی می کند.

متخصصان سینمایی معتقدند فیلمهای نادری، چه قبل و چه بعد از مهاجرت به آمریکا، مشغولیتی با جابجایی، فضاهای جدا شده و تنهایی را به تصویر می کشند.

فیلمهای نادری در آمریکا به دلیل بودجه کمتر برای توزیع و بازاریابی به مشهوریت بیشتر فیلمهای هالیوودی نیستند. با این حال و با وجود نداشتن بازیگران مطرح، کارهای او معمولا (بیشتر در اروپا و ژاپن) توزیع می شوند و توجه منتقدان جهانی را به خود جلب می کنند. مرکز هنری لینکلن در شهر نیویورک در سال ۲۰۰۱ مروری بر آثار نادری را برگزار کرد. موزه بین المللی سینما شهر تورین ایتالیا نیز در سال ۲۰۰۶ آثار او را مرور کرد. جدید ترین مرور آثار او در جشنواره بین المللی فیلم بوسان کره جنوبی، بزرگترین جشنواره فیلم آسیا، برگزار شد. وی بیش از یک دهه است که به عنوان عضو هیات داوران جشنواره های جهانی متعددی فعالیت کرده است.

فیلم سال ۲۰۱۱ او با عنوان “کات” (Cut) با بازی “هیدِتوشی نیشیجیما” (Hidetoshi Nishijima) و به طور کامل به زبان ژاپنی بود.

امیر نادری همچنین به تولید فیلمهای نسل جدیدی از فیلمسازان مانند؛ “وضعیت” (Condition) اثر ۲۰۱۱ آندرِی سِوِرنی، “همسایه” اثر ۲۰۱۰ نغمه شیرخان و “یتیمها” (Orphans) اثر ۲۰۰۷ رای روسو یانگ.