امروز، پرزیدنت دونالد جی ترامپ برقراری تدابیر امنیت ملی افزوده ای را اعلام کرد که برای اولین بار در تاریخ با هدف ایجاد شرایط حداقلی برای همکاری بین المللی در حمایت از گزینش و تصمیمگیری درمورد ویزا و مهاجرت افرادی که می خواهند وارد ایالات متحده شوند شکل گرفته اند. این گامی حیاتی در جهت ایجاد یک نظام مهاجرتی است که امنیت و ایمنی آمریکاییان را در دورانی از تروریسم خطرناک و جنایات فرامیلتی حمایت می کند.
همه کشورها در مسولیت جلوگیری از حملات تروریستی، جنایات فراملیتی و تقلب مهاجرتی سهیم هستند. اغلب کشورها در دنیا اکنون موازین جدید را که اصل مهمی برای اطمینان از امنیتمان است، رعایت می کنند. دولت ایالات متحده الزامات جدید را در ماه ژوییه با دول خارجی در میان گذاشت. به آنها هشدار داده شد که عدم رعایت این الزامات عواقبی خواهد داشت و به آنها ۵۰ روز فرصت داده شد تا برای ایجاد اصلاحات با ایالات متحده همکاری کنند. در پاسخ، تعدادی از کشورهایی که با این الزامات در تطابق نبودند، اقداماتی را در پیش گرفتند؛ مثلا با افزایش تبادل اطلاعات با ایالات متحده در خصوص حملات تروریستی، افزایش امنیت مدارک سفر، یا بهبود وضعیت گزارش پاسپورت های گمشده یا دزدیده شده.
کشورهایی که به اندازه کافی الزامات جدید را رعایت نمی کنند شامل چاد، ایران، لیبی، کره شمالی، سوریه، ونزوئلا و یمن می باشند.
حکومت ایران مرتبا از همکاری با ایالات متحده در شناسایی خطرات امنیتی سر باز می زند؛ [حکومت ایران] سرمنشاء تهدیدات تروریستی بزرگ است؛ و شهروندان ایرانی ای را که حکم نهایی اخراج از ایالات متحده دریافت کرده اند، پس نمی گیرد. بدین ترتیب، ورود اتباع ایرانی به ایالات متحده بعنوان مهاجر یا غیرمهاجر تعلیق می گردد، بجز اینکه ورود اتباع ایرانی دارای ویزای معتبر (ویزای دانشجوییF وM) و بازدیدکننده تبادلی (J) تعلیق نمی گردد، هرچند که این افراد مشمول الزامات غربالگری و گزینشی افزوده ای خواهند شد.
ویزاهایی که قبل از تاریخ اجرایی شدن اعلامیه جدید صادر شده اند، لغو نمی گردند. دستور جدید مطلقا محدود به افرادی است که در تاریخ اجرایی شدن این دستور دارای ویزای معتبر نباشند.
محدودیت های جدید شامل افراد زیر نمی شوند:
– هر فرد دارای اقامت قانونی و دائم ایالات متحده؛
– هر تبعه خارجی که در روز اجرایی شدن این دستور یا پس از آن اجازه ورود به کشور یابد؛
– هر تبعه خارجی که مدرکی غیر از ویزا مانند advance parole document داشته باشد، که آن مدرک در روز اجرایی شدن این دستور معتبر باشد یا در هر تاریخی پس از آن صادر شود که به وی اجازه سفر به ایالات متحده و درخواست ورود یا پذیرش داده شود؛
– هر کدام از اتباع دوتابعیتی کشورهای تعیین شده (چاد، ایران، لیبی، کره شمالی، سوریه، ونزوئلا و یمن) زمانی که با گذرنامه کشوری غیر از کشورهای تعیین شده به ایالات متحده سفر کنند؛
– هر تبعه خارجی که با ویزای دیپلماتیک، ویزای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ویزای C-2 برای سفر به سازمان ملل یا ویزاهای G-1, G-2, G-3, or G-4 به ایالات متحده سفر کند؛
– اتباع خارجی که پناهندگی دریافت کرده اند؛ پناهندگانی که وارد ایالات متحده شده اند، یا هر فردی که تعلیق دستور اخراج، advance parole یا حمایت تحت کنوانسیون علیه شکنجه دریافت کرده باشد.
برای اطلاعات بیشتر و پاسخ پرسشهای متداول به این پیوندها مراجعه فرمایید.
