اعمال تحریم‌های جدید ایالات متحده در ارتباط با یکی از سازمان های هسته‌ای اصلی ایران همزمان با خودداری ایران از پاسخ دادن به پرسش‌های مرتبط با بایگانی

  • امروز وزارت خارجه و خزانه‌داری [ایالات متحده آمریکا] ‌بر پایه فرمان اجرایی ۱۳۳۸۲، مجموعا ۳۱ نهاد و فرد ایرانی را تحریم می‌کند. این فرمان اجرایی گسترش جنگ‌افزارهای کشتار جمعی و سامانه‌های حمل آنها، و نیز پشتیبانانشان را هدف قرار می‌دهد. ۱۴ فرد و ۱۷ نهاد که امروز تحریم شده‌اند همگی با سازمان پژوهش‌های نوین دفاعی ایران، که با سرواژه فارسی خود، یعنی «سپند» نیز شناخته می‌شود، مرتبط هستند.

 

  • محسن فخری‌زاده – که معمولا با سمت خود به عنوان رئیس طرح آماد، برنامه جنگ‌افزارهای هسته‌ای ایران قبل از سال ۲۰۰۴ – شناخته می‌شود، در فوریه سال ۲۰۱۱ سپند را بنیان نهاد. برپایه اعلام سازمان بین‌المللی انرژی هسته‌ای، کار بر روی طرح آماد اواخر سال ۲۰۰۳ و به دنبال صدور «فرمان توقف» توسط رهبری ایران، متوقف شد. اما ایران سوابق و اسناد مربوط به دوران آماد را حفظ کرد و فخری‌زاده نقش سازمانی اصلی را به عنوان رئیس سپند بر عهده گرفت.

 

  • سپند در حدود هزار و پانصد کارمند دارد که این شامل تعداد بیشماری پژوهشگر مرتبط با طرح آماد است و آنها به اجرای پژوهش‌های با کاربرد دوگانه و فعالیت‌های توسعه [تسلیحات هسته‌ای]، که جنبه‌هایی از آن به طور بالقوه برای جنگ‌افزارهای هسته‌ای و سامانه‌های حمل جنگ‌افزارهای هسته‌ای قابل استفاده هستند، ادامه می‌دهند. افزون بر این، سازمان‌های تابعه سپند سالانه میلیون‌ها دلار صرف طیف گسترده‌ای از پروژه‌های مختلف می‌کنند. ایالات متحده در ماه نوامبر سال ۲۰۱۴ بنا بر فرمان اجرایی ۱۳۳۸۲ سپند را به خاطر فعالیت‌های حساس گسترش تسلیحاتی خود تحت تحریم قرار داد.

 

  • همان‌طور که جهان بر اساس بایگانی هسته‌ای محرمانه به تازگی کشف شده ایران – که در آن نام‌های برخی افراد تحریم شده امروز دیده می‌شوند – پی برد، پرسش‌های پاسخ داده نشده‌ای در رابطه با فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده گذشته ایران تحت طرح آماد وجود دارند که از جمله آنها می‌توان به فعالیت‌های مرتبط با تولید یک کلاهک هسته‌ای برای موشک اشاره کرد.

 

  • این تحریم‌ها بار دیگر بر اهمیت درخواست از ایران برای پاسخگویی صادقانه و کامل در رابطه با فعالیت‌های گذشته مرتبط با جنگ‌افزارهای آن رژیم، تاکید می‌کند. این فعالیت‌ها شامل ۱) تصمیم ایران مبنی بر نگهداری یک بایگانی هسته‌ای محرمانه؛ ۲) ادامه رهبری فخری‌زاده در سپند؛ ۳) پژوهش‌ها و آزمایش‌های مداوم حساس در زمینه گسترش [جنگ‌افزارها] توسط دانشمندان سپند؛ و ۴) استفاده سپند از سازمان‌های تابعه، شرکت‌های صوری، و ماموران ابتیاع جهت دستیابی به اقلام دارای کاربردهای دوگانه از ارائه‌دهندگان کشورهای ثالث است.

 

  • اقدامات امروز ما کاستی‌ها و نقایص موجود در برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، دلیل برحق بودن ایالات متحده در توقف مشارکت خود در این توافق، و نیز اهمیت اطمینان یافتن از این که ایران هرگز قادر به از سرگیری هیچ یک از فعالیت‌های گذشته مرتبط با تسلیحات خود نخواهد بود، را به نمایش می‌گذارد. به همین دلیل است که آقای وزیر پمپئو خواستار یک توافق فراگیر تازه شده است که به صورت دائم به همه راه‌های [دستیابی ایران به] یک جنگ‌افزار هسته‌ای پایان می‌بخشد، پاسخگویی کامل ایران نسبت به فعالیت‌های گذشته آن کشور در ارتباط با جنگ‌افزارهای هسته‌ای را مطالبه می‌کند، [و موجب می‌شود ایران] به دسترسی بدون محدودیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گردن نهد، همه فعالیت‌های غنی‌سازی خود را متوقف نماید، و راکتور آب سنگین خود را تعطیل کند.

 

  • تحریم‌های امروز ادامه‌دهنده کوشش‌های ایالات متحده برای اعمال حداکثر فشار بر رژیم ایران برای مقابله با تهدیدی است که از سوی [جمهوری اسلامی] متوجه صلح و امنیت بین‌المللی است. افراد و نهادهای تحریم شده علاوه بر مسدود شدن هر گونه دارایی‌هایشان در ایالات متحده، از هر گونه دسترسی به سیستم مالی ایالات متحده محروم خواهند شد و افراد غیرشهروند ایالات متحده نیز در صورت ارائه پشتیبانی مادی به این اهداف [تحریم‌شدگان] خودشان نیز در معرض تحریم قرار خواهند گرفت.

 

  • افرادی که برای برنامه‌های مرتبط با توسعه [جنگ افزاری] ایران کار می‌کنند – از جمله دانشمندان، ماموران خرید، و کارشناسان فنی – باید نسبت به تهدیدی که آنها با کار کردن برای برنامه هسته‌ای ایران متوجه اعتبار و اموال خود‌شان می‌کنند، آگاه باشند. نسل آینده دانشمندان ایرانی دو راه پیش روی خود دارد: آنها یا می‌توانند از مهارت‌هایشان جهت انجام کارهای شرافتمندانه خارج ازعرصه جنگ‌افزارهای کشتار جمعی استفاده کنند، یا این که می‌توانند برای سازمان‌های توسعه جنگ‌افزارهای ایران فعالیت کرده و خودشان را در معرض خطر تحریم شدن قرار دهند. کارشناسان فنی ایران نباید استعدادشان را با کار کردن در پشتیبانی از برنامه‌های توسعه [تسلیحاتی] ایران هدر دهند.