در آمریکا مرسوم است که حدوداً از ابتدای ماه اکتبر تا هفته اول ژانویه را اصطلاحاً “فصل تعطیلات” می خوانند . این تعطیلات با جشن هالووین در ماه اکتبر شروع می شود و با روز شکرگزاری در ماه نوامبر ادامه می یابد. کسانی که کریسمس یا روز تولد حضرت مسیح را جشن می گیرند شب بیست و پنجم دسامبر را همراه خانواده هایشان به صرف شام کریسمس می گذرانند و فردای آن روز که روز کریسمس است درواقع روز هدیه دادن و هدیه گرفتن و دید و بازدید است. شب سال نو، سی و یکم دسامبر است که جشن های مفصلی در همه کشورهایی که تقویم میلادی دارند برگزار می شود. در آمریکا ادارات دولتی روز شکرگزاری، کریسمس و روز اول سال یعنی روز اول ژانویه تعطیل هستند و از روز دوم سال همه به سر کار برمی گردند. البته مدارس تعطیلات خودشان را دارند و معمولاً از بیست و سوم دسامبر تا اولین دوشنبه در ماه ژانویه تعطیل هستند.
راستش را بخواهید به نظر من باید به جای “فصل تعطیلات” اسم آن را “فصل خرید” گذاشت! چه بخواهید و چه نخواهید خرج و مخارج شما در این ماهها بالا می رود. یا باید برای دوستان و آشناها هدیه بخرید، یا برای بچه ها که منتظرند ببینند امسال چه هدیه ای برایشان می خرید – ناگفته نماند که انتظاراتشان هم فقط سیر صعودی دارند– خلاصه باید دست توی جیب کنید. حتی اگر یک بهانه ای بتراشید و به هیچ کس هدیه ندهید و مهمانی هم ندهید، برای جشن ها و مهمانی های متعدد این فصل به خانه دوستان و همکاران دعوت می شوید و حتی اگر از جمله افرادی باشید که در کمد لباستان همه جور لباس برای انواع موقعیت ها داشته باشید، زشت است که دست خالی بروید و باید یک بطری شراب ، یک جعبه شکلات، یا چیزی برای میزبان ببرید و شما خود بخوان حدیث مفصل ازین مجمل!
بقول خواجه شیراز، عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگوی. با همه این حرف ها اصلاً نمی شود این فصل را دوست نداشت. از یکی دو ماه قبل، خیابانها و سوپرمارکت ها و مراکز خرید پر می شود از تزیینات و دنگ و فنگ های مخصوص هر جشن! بعلاوه اینکه هرکدام این جشن ها رنگ مخصوص خودشان را هم دارند. اگر هالووین را اولین جشن این فصل حساب کنیم رنگ آن اغلب سیاه و دودی است چون همه چیز باید ترسناک و ارواح پسند باشند. رنگ بعدی نارنجی است که تا روز شکرگزاری همه جا می ماند. بعد از شکرگزاری تا خود سال نو رنگ اصلی قرمز و سبز است که گاهی با سفید هم مخلوط می شود. همه اینها حال و هوای خاصی به زندگی می دهد. گروه بزرگی از مردم به مناسبت این جشنها خانه های خود را نیز دکور می کنند. هر چه به کریسمس و سال نو نزدیکتر می شویم تعداد خانه های چراغانی شده بیشتر می شوند.بعضی محله ها حتی بین خانه های تزیین شده و چراغانی شده رقابت برگزار می کنند و باسلیقه ترین دکور را در محله انتخاب می کنند. مغازه ها و رستورانها هم که برای جلب مشتریها هزینه های هنگفتی را فقط صرف گل آرایی و چراغانی می کنند. مثلا یکی از مقاصد اصلی گردشگران در ماه دسامبر در آمریکا شهر نیویورک است و این به خاطر تزیینات خلاقانه و زیبای مغازه ها به مناسبت کریسمس است. دوستی می گفت حتی اگر به هیچ دین و آیینی هم اعتقاد نداشته باشید، این رنگ و لعابها به شما کمک می کند سرما و روزهای تاریک و ابری زمستان را زیاد احساس نکنید و تا جشن ها تمام شوند و بیایید تزیینات جلوی خانه تان را جمع کنید، باید خانه تکانی تان را شروع کنید که بهار پشت در است.
شاید یکی از ویژگی های مخصوص زندگی در ایالات متحده که در کمتر جای دنیا بتوان آن را یافت، تعدد فرهنگ ها و آیین ها و جشنهایی باشد که مهاجران طی سالهای گذشته با خود به این کشور آورده اند. هرچه این مهاجران جمعیت بیشتری داشته باشند و تلاش کرده باشند جشن هایشان را با شکوه بیشتری برگزار کنند، این جشن ها غالب تر و جاافتاده تر می شوند و افراد از هر رنگ و نژادی به هم می پیوندند و بی نیاز از هیچ توجیه و دلیلی این اعیاد را جشن می گیرند. در پست های بعدی درباره تک تک این جشن ها مفصل صحبت خواهیم کرد. بد نیست بدانید که به همت ایرانی های خوش ذوق و ایران دوستان غیر ایرانی، جشن هایی مثل نوروز وسیزده بدر نیز در شهرها و ایالت هایی که پذیرای جمعیت بزرگتری از ایرانیان بوده اند، کم کم جای خود را پیدا کرده اند.
