گزیده هایی از بخش مربوط به ایران
در سال گذشته، حکومت همچنان به اعدام بر اساس اتهام “محاربه” ادامه داد، از جمله اعدام چهار نفر در تاریخ ٢۰ دسامبر در زندان رجایی شهر، و اعدام چهار مرد به اتهام “دشمنی یا با خدا” (محاربه) در ماه سپتامبر در استان کرمان.
سازمانهای حقوق بشری در ماه آوریل از اقدام به خودسوزی دو برادر از پیروان آیین یارسان در کرمانشاه گزارش دادند که آن را مرتبط با تبعیض ادامه دار حکومت علیه جامعه یارسانی می دانستند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران در گزارش ماه مارس و اوت خود بر تعداد زیاد اعدام هایی که اغلب مربوط به زندانیان سنی کرد به اتهام محاربه بود، تاکید داشت. اطلس زندانهای ایران که توسط یک سازمان غیردولتی مستقر در ایالات متحده با نام “اتحاد برای ایران” گردآوری شده، تشریح کرد که حداقل ۱۰٢نفر از گروههای اقلیت دینی بخاطر فعالیتهای مذهبی شان همچنان در زندان باقی مانده اند؛ ۱۷۴نفر به اتهام محاربه، ٢۳نفر به اتهام “توهین به اسلام” و ٢١ نفر بخاطر “فساد فی الارض.”
براساس گزارشها، رهبران دینی شیعه که از سیاستهای حکومت حمایت نمی کردند همچنان با ارعاب و دستگیری از سوی مقامات روبرو می شدند. حکومت به آزار و اذیت، بازجویی و دستگیری بهاییان، مسیحیان (مشخصا نوکیشان)، مسلمانان سنی، و سایر اقلیت های دینی ادامه داد و به منظور اعمال ممنوعیت بر تغییر دین، مراسم دینی مسیحیان را بشدت تحت کنترل قرار داد. گزارش ها مبنی بر بازداشت ها و آزار و اذیت روحانیون سنی و پیروانشان ادامه داشتند.
براساس گزارش کمپین حقوق بشر ایران (CHRI)، شورای مجمع فقهی علمای اهل سنت ایران (CSTI) ، که نمایندگی روحانیون سنی مستقر در استانهای کردنشین شمال غربی ایران را به عهده دارد، در تاریخ ١۳ ژوییه و در پاسخ به ارعاب ادامه دار که براساس گزارشها توسط وزارت اطلاعات و امنیت صورت می گرفت، فعالیت خود را به حالت تعلیق درآورد. در تاریخ ٢٩ ژوئن دادگاه ویژه روحانیت در همدان روحانی حسن امینی، رییس شورای مجمع فقهی علمای اهل سنت، را به اتهام “تبلیغ علیه نظام” محاکمه کرد. محبت نیوز، یک وبسایت خبری مسیحی، با نقل قول از رسانه های محلی گزارش کرد که در ماه اکتبر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تعدادی از مسیحیان را در تهران، شهر ری و پردیس دستگیر کرد. پس از انتشار ویدیویی در ماه ژوییه که ده ها جلد انجیل، جزوه، مطالب دینی و سی دی را به تصویر می کشید، انتظار می رود دستگیرشدگان با حبس های طولانی مدت روبرو شوند.
به گفته رسانه های صوفیان و سازمانهای غیر دولتی ، روحانیون شیعه و پیشنمازان در بیانیه های عمومی و سخنرانی هایشان به محکوم کردن صوفیگری و فعالیت صوفیان پرداختند، و حکومت وبسایتهای مرتبط با صوفیان، مانند وبسایت دراویش گنابادی، را در تلاش برای حذف هویت آنلاین شان، مسدود کرد. پیروان آیین یارسان گزارش کردند که همچنان با تبعیض و آزار و اذیت از سوی مقامات مواجه بودند. براساس گزارش ها حکومت از صدور اجازه ساخت ساختمانها برای عبادتگاه، محل کار ، و تحصیلات تکمیلی برای اعضای اقلیت های دینی امتناع کرد و وسایل دینی شان را محدود یا توقیف کرد. نیروهای امنیتی به حمله به محلهای زیرزمینی عبادت سنی ها، یا نمازخانه، ادامه داد و از ساخت نمازخانه های جدید ممانعت بعمل آورد. حکومت همچنان به استفاده از مطالب یهود ستیزانه و بهایی ستیزانه در بیانیه های رسمی ادامه داد.
گزارشها مبنی بر اعمال محدودیت بر کسب و کارهای بهاییان یا اجبار آنها به تعطیلی کسب و کارهایشان ادامه داشت. در ماه نوامبر، مقامات سه دانشجوی بهایی که از تحصیل محروم شده بودند و به مقامات دولتی اعتراض کرده بودند، را به اتهام “عضویت در فرقه ضد نظام بهایی” و “نشر اکاذیب” به پنج سال زندان محکوم کردند. براساس گزارشهای رسانه ها، در ماه ژوئن، مقامات دو مرد را که در سپتامبر ٢٠١۶ یک مرد بهایی را با ضربات چاقو به قتل رسانده بودند، پس از آنکه اعتراف کردند که او را بخاطر دینش کشته بودند، آزاد کردند.
به نقل از منابع متعدد، مسلمانان غیرشیعه و آنهایی که وابسته به دینی غیر از اسلام هستند، خصوصا اعضای جامعه بهایی، همچنان در معرض تبعیض و آزار و اذیت اجتماعی قرار گرفتند و کارفرمایان تحت فشار اجتماعی بودند تا بهاییان را استخدام نکنند یا آنها را از شغلهایشان در بخش خصوصی اخراج کنند. بهاییان گزارش کردند که موارد انهدام یا تخریب قبرستان هایشان همچنان ادامه داشت.
