کاخ سفید
پرزیدنت ترامپ در خصوص برجام
۸ مه ۲۰۱۸
هم‌میهنان آمریکایی من! من امروز می‌خواهم جهان را در جریان تلاش‌های‌مان برای جلوگیری از دستیابی ایران به یک جنگ‌افزار هسته‌ای قرار دهم.
رژیم ایران بزرگترین کشور حامی تروریسم است. این کشور موشک‌های خطرناک را صادر می‌کند، آتش جنگ را در سرتاسر خاورمیانه شعله‌ور می‌سازد، و از تروریست‌های نیابتی و ستیزه‌جویان، از جمله حزب الله، حماس، طالبان، و القاعده پشتیبانی می‌کند.
ایران و نیروهای نیابتی آن طی سال‌های گذشته سفارتخانه‌ها و تاسیاست نظامی ایالات متحده را منفجر کرده‌اند، صدها تن از نیروهای نظامی ایالات متحده را به قتل رسانده‌اند، و شهروندان آمریکایی را ربوده‌اند، زندانی کرده‌اند، و شکنجه داده‌اند. رژیم ایران هزینهٔ سلطهٔ ترس و وحشت طولانی‌مدت خود را از طریق غارت و چپاول ثروت مردمش تامین کرده است.
اما هیچ‌یک از اقدامات انجام شده توسط این رژیم خطرناک‌تر از پویش آن برای دستیابی به جنگ‌افزارهای هسته‌ای و وسایل بکارگیری آنها نبوده است.
در سال ۲۰۱۵، دولت قبلی [ایالات متحده] در یک توافق مربوط به برنامه هسته‌ای ایران به کشورهای دیگر پیوست. نام این توافق برنامه جامع اقدام مشترک، یا برجام، بود.
این به اصطلاح «توافق ایران» به صورت تئوری قرار بود از ایالات متحده و همپیمانان‌مان در برابر تحول جنون‌آمیزی مانند بمب هسته‌ای ایران – جنگ افزای که تنها بقای رژیم ایران را به خاطر خواهد انداخت – محافظت کند. در حقیقت این توافق به ایران اجازه داد تا به ادامه غنی‌سازی اورانیوم بپردازد و با گذشت زمان به آستانهٔ یک گریز هسته‌ای برسد.
این توافق در ازای اعمال محدودیت‌های بسیار ضعیف بر فعالیت هسته‌ای این رژیم و نیز بدون اعمال هرگونه محدودیت بر دیگر رفتارهای شرارت‌آمیز آن – از جمله فعالیت تبهکارانهٔ این رژیم در سوریه، یمن، و نقاط دیگر در سراسر جهان – تحریم‌های اقتصادی فلج‌کننده اعمال‌شده بر ایران را تعلیق کرد.
به عبارت دیگر، درست در زمانی که ایالات متحده از حداکثر اهرم فشار برخوردار بود، این توافق فاجعه‌بار به این رژیم – که یک رژیم به شدت تروریستی است – بیلیون ها دلار بسیار– که بخشی از آن در واقع به صورت پول نقد بود – پرداخت کرد. این برای من، به عنوان یک شهروند ایالات متحده، و نیز برای همهٔ شهروندان این کشور بسیار شرم‌آور است.
در آن زمان می‌شد به آسانی به یک توافق بسیار ساده رسید. اما چنین اتفاقی نیافتاد. در دل توافق هسته‌ای ایران یک ماجرای خیالی عظیم وجود داشت که می‌گفت یک رژیم خونریز فقط به دنبال برنامهٔ صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای است.
ما امروز شواهد و مدارک متقنی در دست داریم که نشان می‌دهد این وعدهٔ ایران فقط یک دروغ بود. هفتهٔ گذشته اسرائیل اسناد و مدارک اطلاعاتی را که مدت‌های مدید توسط ایران پنهان شده بود، منتشر کرد. این مدارک با قطع و یقین رژیم ایران و پیشینه آن برای دستیابی به جنگ‌افزارهای هسته‌ای را آشکار می‌سازد.
حقیقت آن است که این یک توافق وحشتناک و یک‌طرفه بود که هرگز نباید منعقد می‌شد. این توافق آرامش به بار نیاورد، صلح به همراه نداشت و هرگز هم نخواهد داشت.
طی سال‌های پس از حصول به توافق بودجهٔ نظامی ایران نزدیک به ۴۰ درصد افزایش داشته است، در حالی که اقتصاد این کشور در وضعیت بسیار بدی قرار دارد. پس از تعلیق تحریم‌ها این رژیم دیکتاتوری از منابع مالی جدید برای ساخت موشک‌های دارای قابلیت‌های هسته‌ای، حمایت از تروریسم، و ویرانگری در سرتاسر خاورمیانه و ورای آن استفاده کرده است.
این توافق به قدری بد مذاکره شده است که حتی اگر ایران به طول کامل هم آن را رعایت کند، باز هم این رژیم می‌تواند طی یک مدت بسیار کوتاه در آستانهٔ یک گریز هسته‌ای قرار بگیرد. بندهای موسوم به غروب در این توافق کاملا غیرقابل قبول هستند. اگر من اجازهٔ ابقای این توافق را می‌دادم، خیلی زود شاهد یک رقابت بر سر دستیابی به جنگ‌افزارهای هسته‌ای در خاورمیانه می‌بودیم. در آن صورت همه می‌خواستند تا زمان دستیابی ایران به جنگ‌افزارهای هسته‌ای، آنها نیز جنگ‌افزارهای‌شان را آماده کنند.
بدتر از آن این که ملاحظات مربوط به بازرسی‌های این توافق از سازوکارهای کارآمد برای جلوگیری، شناسایی، و مجازات تقلب برخوردار نیست و حتی حق آن برای بازرسی از بسیاری از مکان‌های مهم، از جمله تأسیسات نظامی ایران، به رسمیت شناخته نشده است.
این توافق نه تنها در متوقف کردن بلندپروازی‌های هسته‌ای ایران ناموفق بوده است، بلکه در مقابله با تولید موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک‌های هسته‌ای توسط این رژیم، ناکام بوده است.
نهایتا این که این توافق هیچ کاری را برای مهار فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده ایران، از جمله حمایت آن از تروریسم، انجام نمی‌دهد. بلندپروازی‌های خونبار ایران از زمان عقد این توافق تاکنون بی پروایانه‌تر شده‌اند.
با توجه به این نقایص آشکار من در ماه اکتبر گذشته اعلام کردم که توافق ایران باید یا مورد مذاکره مجدد قرار بگیرد و یا پایان یابد. سه ماه بعد، به تاریخ ۱۲ ژانویه، من بار دیگر این شرایط را تکرار کردم. من در آن زمان روشن کردم که اگر این توافق نتواند اصلاح شود، ایالات متحده دیگر به عنوان یکی از طرفین این توافق باقی نخواهد ماند.
ما طی چند ماه گذشته با همپیمانان و شرکایمان در سرتاسر جهان از حمله با فرانسه، آلمان و انگلستان در حال تعامل گسترده بودیم. ما همچنین با دوستان‌مان در سرتاسر خاورمیانه نیز رایزنی کرده‌ایم. ما در درکی که از این تهدید داریم و نیز در باورمان بر این موضوع که ایران هرگز نباید به جنگ‌افزار هسته‌ای دست یابد، متحد هستیم.
پس از این رایزنی‌ها، اکنون برای من روشن شده است که ما نمی‌توانیم تحت ساختار پوسیده و فرسودهٔ توافق کنونی، از ساخت یک بمب هسته‌ای توسط ایران جلوگیری کنیم.
توافق ایران از ریشه معیوب است. اگر ما کاری نکنیم، دقیقاً می‌دانیم که چه اتفاقی خواهد افتاد. طی مدتی بسیار کوتاه بزرگترین کشور حامی تروریسم در جهان در آستانهٔ دستیابی به خطرناک‌ترین جنگ‌افزارهای جهان خواهد بود.
بنا بر این، من امروز اعلام می‌کنم که ایالات متحده از توافق هسته‌ای ایران خارج خواهد شد.
من تا چند دقیقه دیگر یک یادداشت ریاست‌جمهوری را امضا خواهم کرد تا به این ترتیب، روند بازگرداندن تحریم‌های هسته‌ای ایالات متحده علیه رژیم ایران آغاز شود. ما بالاترین و شدیدترین سطح تحریم‌های اقتصادی را اعمال خواهیم کرد. هر کشوری که به تلاش ایران برای دستیابی به جنگ‌افزارهای هسته‌ای کمک کند نیز به شدت از سوی ایالات متحده تحریم خواهد شد.
آمریکا هرگز گروگان یک اخاذی هسته‌ای نخواهد شد. ما اجازه نخواهیم داد تا شهرهای آمریکا در معرض تهدید ویرانی قرار بگیرند. و ما اجازه نخواهیم داد تا رژیمی که شعار «مرگ بر آمریکا» سر می‌دهد، به مرگبارترین جنگ‌افزارهای روی زمین دست پیدا کند.
اقدام امروز یک پیام بسیار مهم را می‌فرستد: ایالات متحده دیگر تهدیدات پوشالی نخواهد کرد. وقتی من وعده بدهم، به آن عمل خواهم کرد. در حقیقت در همین لحظه وزیر خارجه پومپئو عازم کره شمالی است تا مقدمات ملاقات آینده من با کیم جونگ اون را فراهم کند. هم اکنون برنامه این ملاقات در دست تهیه است و روابطی در حال شکل‌گیری است. ما امیدواریم تا به یک توافق دست یابیم. با کمک چین، کره جنوبی، و ژاپن، آینده‌ای سرشار از رفاه و امنیت فراوان برای همگان قابل دستیابی است.
ما در حالی که از توافق ایران خارج می‌شویم، با همپیمانان‌مان برای یافتن یک راه‌حل واقعی، فراگیر، و پایدار جهت تهدید هسته‌ای ایران همکاری خواهیم کرد. این شامل تلاش‌هایی برای از بین بردن تهدید برنامه موشک‌های بالستیک ایران؛ متوقف کردن فعالیت‌های تروریستی این کشور در سراسر جهان؛ و مسدود کردن فعالیت‌های شرارت‌آمیز آن در سراسر خاورمیانه است. همزمان، تحریم‌های شدید نیز به صورت کامل اعمال خواهند شد. اگر این رژیم به خواسته های هسته‌ای خود ادامه دهد، با مشکلات بسیار بزرگی رو‌به‌رو خواهد شد که تاکنون هرگز به آن دچار نبوده است.
در پایان، من می‌خواهم پیامی را به مردم ایران بدهم؛ مردمی که برای مدت طولانی ای رنج کشیده‌اند: مردم آمریکا در کنار شما ایستاده‌اند. اکنون نزدیک به ۴۰ سال است که این نظام دیکتاتوری قدرت را قبضه کرده و یک ملت سربلند را گروگان گرفته است. شوربختانه بخش اعظم ۸۰ میلیون شهروند ایرانی هرگز ایرانی را که در صلح با همسایگانش به رفاه رسیده و ستایش جهان را برانگیخته بود، ندیده اند.
ولی آینده ایران متعلق به مردم آن است. آنها وارثان برحق یک فرهنگ غنی و یک سرزمین باستانی هستند. و آنها شایسته کشوری هستند که حق آرزوهای آنها را ادا کند، به تاریخشان احترام بگذارد، و خداوند را بزرگ دارد.
رهبران ایران طبعاً خواهند گفت که از مذاکره درباره یک توافق جدید خودداری خواهند کرد؛ آنها از این کار خودداری می‌کنند. و اشکالی هم ندارد. احتمالاً اگر من هم جای آنها بودم، همین را می‌گفتم. اما حقیقت این است که آنها خواهان یک توافق تازه و پایدار خواهند بود؛ توافقی که به سود همهٔ ایران و مردم ایران باشد. وقتی آنها این را بخواهند، در آن زمان من آماده، مایل، و قادر به انجام آن خواهم بود.
اتفاقات بسیار خوبی برای ایران می‌تواند رقم بخورد و چیزهای بسیار خوبی نیز می‌تواند برای صلح و ثباتی که در خاورمیانه خواستار آن هستیم، روی دهد.
رنج، مرگ، و ویرانی دیگر بس است. بگذارید این پایان یابد.
با سپاس از شما. الطاف خداوند شامل حالتان باد. با سپاس از شما.
