بعنوان نیمی از این کره خاکی، زنان مشارکتی بی حد و مرز به دنیای ما اعطا می کنند. آنها کارآفرین، کشاورز، آموزگار، دانشمند، سرباز، مادر و روسای کشورها هستند و این فهرستی بی پایان است. بدون آنها، اقتصادها سقوط می کردند، نظامهای سیاسی رو به زوال می گذاشت، و خانوادها و جوامع از هم می پاشید. با این حال در بسیاری نقاط، با زنها مانند شهروندان درجه دو رفتار می شود. تواناییهایشان کم ارزش انگاشته می شود. و حقوق بشرشان – حق تحصیل، ابراز عقاید، زندگی بدون خشونت، انتخاب درباره ازدواج و اینکه با چه کسی می خواهند ازدواج کنند – بطور روزمره نقض می شود.
این شکاف بین ارزش ذاتی زنان و آنگونه که هر روز با آنها رفتار می شود یکی از بزرگترین بی عدالتی های زمان ماست. در این روز جهانی زنان، ما بار دیگر خود را برای مسدود کردن این شکاف متعهد می کنیم.
این به معنای حمایت از تحصیل دختران است. هم اکنون ۶٢ میلیون دختر که باید در مدرسه باشند در سراسر جهان به مدرسه نمی روند. میلیونها بیش از این تعداد در خطر از دست دادن دسترسی شان به تحصیل و آموزش هستند. این هفته، من و میشل طرحی را با عنوان “اجازه دهید دختران یادبگیرند ” اعلام کردیم که به رفع موانعی – اقتصادی، سیاسی و فرهنگی – که بر سر راه دخترانی که می خواهند تحصیل کنند قرار دارند، کمک می کند.
من اطمینان دارم دنیایی که در آن با زنان و دختران برابر با مردان و پسران رفتار شود، امن تر، با ثبات تر و سعادتمندتر است. فرای این مزایای محسوس، این امری است که به درست و غلط مربوط می شود. زنان و دختران انسان هستند، کامل و برابر در حقوق و عزت. آنها شایسته چنین گونه رفتاری هستند، همه جا، همه روز. دولت من به کار برای به حقیقت درآوردن چنین چشم اندازی ادامه می دهد.
