
واشنگتن- پرزیدنت اوباما طی چند ماه گذشته تحریم هایی در ارتباط با بی ثباتی در اوکراین، نقض حقوق بشر درجمهوری آفریقای مرکزی و خشونت در سودان جنوبی برقرار ساخته است. با افزایش علاقه مندی عمومی به موضوع تحریم ها، آدام سزوبین مدیر ادارۀ کنترل دارایی های خارجی (OFAC) ، در دو بلاگ که در تارنمای وزارت خزانه داری ارائه شده به پرسشهایی در این زمینه پاسخ داد. خطوط اساسی پاسخها در زیر آمده است.
چه کسی در وزارت خزانه داری مسؤل اجرا و اِعمال تحریم ها است؟
ادارۀ تروریسم و اطلاعات مالی (TFI) در وزارت خزانه داری از نظام های مالی ایالات متحده و جهان علیه سوء استفاده ها دفاع می کند و از اطلاهات مالی به منظور مبارزه با تهدید ها سود می جوید. ادارۀ کنترل دارایی های خارجی در وزارت خزانه داری تحریم هایی را با هدف قرار دادن حلقه های تدارک اسلحه، مواد مخدر، کارتلهای جنایت، گروه های تروریست و رژیم های تهدید کننده به اجرا می گذارد.
تحریم های جدید چگونه به وجود می آیند؟
رئیس جمهوری تحریم های مالی را در پاسخ به موارد اعلام شدۀ اضطراری در سطح ملی بر قرار می سازد و به اجرا می گذارد. او می تواند برای مقابله با موقعیت اضطراری معاملاتی را ممنوع یا محدود سازد و دارایی هایی را مسدود کند. شخص یا نهاد تحریم شده که بنا به گزارش یک بانک، شرکت یا فرد صاحب دارایی یا سرمایه هایی است باید آن دارایی وسرمایه را اکیدا طبق مقررات وضع شده به وسیلۀ OFAC نگهدارد. رئیس جمهوری یک فرمان اجرایی خطاب به وزارت خزانه داری صادر می کند و سپس OFAC به تنظیم مقررات و رهنمود در ارتباط با فرمان مبادرت می ورزد. آن اداره همچنین می تواند مجوزهایی صادر و معاملاتی را که در غیر آن صورت ممنوع هستند مجاز اعلام دارد.
OFAC چگونه تحریم های هدفمند را تنظیم و تدوین می کند؟
OFAC هنگامی که دستوری دریافت می دارد با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط سازمانهای دولتی، دولتهای خارجی و هیئتهای کارشناسان سازمان ملل متحد، پرونده هایی علیه کسانی که موجب پیش آمدن موقعیت اضطراری ملی می شوند، تشکیل می دهد. حقوق دانان وزارت وزارت خزانه داری و وزارت دادگستری پرونده ها را مورد بررسی قرار می دهند و OFAC کار خود را با شماری از سازمانهای دولتی، مشتمل بر وزارت امور خارجه، و جامعۀ اطلاعاتی هماهنگ می کند. پس از تشکیل پرونده، مدیر OFAC یک “یادداشت معرفی” به منظور تعیین هدفهای تحریم ها امضاء می کند. اقدام هنگامی که هدف یا هدفها در فهرست اتباعی وارد شوند که به طور ویژه مورد تحریم قرار گرفته اند (فهرست SDN ) ، موضوع قوت اجرایی عمومی پیدا می کند.
چگونه کسی می داند که چه افراد و نهادهایی مورد تحریم قرار گرفته اند؟
فهرست SDN تهیه شده توسط OFAC که در حال حاضر شماره های آن نزدیک به ۶۰۰۰ رسیده است، به طور مکرر روز آمد می شود و اقلام روزآمد شده بی درنگ از طریق تارنمای OFAC یا با استفاده از نرم افزار RSS انتشار می یابند و در روزنامۀ رسمی دولت ایالات متحده نیز منتشر می شوند. همۀ نهادهای مالی ایالات متحده که دارایی هایی در ارتباط با تحریم ها در اختیار دارند باید آنها را مسدود سازند و اقدام خود را ظرف مدت ده روز به OFAC گزارش دهند. OFAC دارای یک ابزار جستجوگر فهرست SDN است که جستجو ها را حتی بر اساس اسامی غیر کامل و دیگر اطلاعات محدود امکان پذیر می سازد.
آیا تحریم ها موجب تغییر رفتارها می شوند؟
تحریم ها می توانند چنین تغییری را موجب شوند. تحریم های هدفمند مالی فشار را بر نقش آفرینان بد افزایش می دهند و با منزوی ساختنشان ادامۀ فعالیتهای آنها را برایشان دشوار تر می سازند. در نظام مالی و قانونی بین المللی افراد ونهادهای با وجدان آنها را کنار می گذارند و از انجام معامله با آنها خودداری می کنند. یک قاچاقچی مواد مخدر اخیرا تحریم ها را به la muerte civil, یا “مرگ مدنی” تشبیه کرد. حتی هدفهایی که در خارج از نهادهای تابع مقررات عمل می کنند سفر در امتداد مرزها، دریافت حوالۀ بانکی یا تدارک موارد مورد نیاز خود را دشوارتر می یابند.
سزوبین گفت: “ما بارها دیده ایم که نقش آفرینان غیر قانونی با پی آمدهای معرفی شدن برای تحریم دست به گریبانند و با وزارت خزانه داری تماس می گیرند تا با کنار گذاشتن فعالیتهای گذشتۀ خود از فهرست خارج شوند.”
برای شرکتهای مجهز تر و پیشرفته تر یا دولتها در تمامیتشان، منابع نسبتا وسیعتر آنها و دسترسی بیشترشان به نظام مالی بین المللی هم یک امتیاز و هم یک گرفتاری است. هرقدر که هدفی به اقتصاد بین المللی پیوسته تر باشد با آسیب پذیری بیشتری مواجه است و زیانهای بیشتری را باید متحمل شود. یک راهبرد هوشمندانۀ تحریم بسیاری از شرکا را در کار تحریم شرکت می دهد و بر نقطه های فشار تمرکز می کند. برای دولتها، تحریم ها به وسیلۀ خودشان بندرت شکل دهندۀ سیاست هستند، ولی تحریم هایی که با دیپلماسی همراه باشند می توانند در تصمیم گیرندگان تأثیر بگذارند و موجبات تغییر را فراهم سازند.
آثار عملی تحریم ها کدامند؟
تحریم ها بی درنگ افراد و نهادهای آمریکایی را از معامله با کسانی که معرفی شده اند در هر جا که مستقر باشند باز می دارند. آنها موجب مسدود شدن همۀ دارایی ها در حوزۀ قضایی ایالات متحده و در شعبات مالی ایالات متحده در خارج می شوند. تحریم ها هرگونه معامله ای را به وسیلۀ یک نهاد مالی خارجی یا مرتبط با نهاد یا فرد تحریم شده از طریق یک نهاد آمریکایی ممنوع می سازند (و این در مورد اکثر معاملاتی که در آنها دلار نقش فائق دارد صادق است). حتی اگر معامله برای یک هزارم ثانیه به منظور رسیدن به مقصد نهایی خود از نیویورک بگذرد، مشمول ممنوعیت می شود و مسدود خواهد شد.
اگر کسی که به طور ویژه مورد تحریم قرار گرفته باشد(SDN) ۵۰ درصد یا سهام بیشتری را از یک نهاد مالک باشد، آن نهاد نیز، صرفنظر از این که آن شخص به طور ویژه مورد تحریم قرار گرفته باشد یا نه، مسدود خواهد شد. نهادهای مالی غیر آمریکایی در سرتاسر جهان از معامله با اشخاصی که به طور ویژه مورد تحریم قرار گرفته باشند، حتی اگر طبق قانون اجباری نداشته باشند، خوددای می کنند زیرا در معامله با چنان اشخاصی خطر لطمه خوردن به آبرو و اعتبارشان در میان است و این خود سنگینی و وخامت آثار تحریم های ایالات متحده را بازتاب می دهد.
تحریم ها چگونه به اجرا در می آیند. و شما چگونه از پیروی آنها اطمینان حاصل می کنید؟
OFAC با استفاده از اطلاعاتی که به طور عمومی در دسترس قرار دارند، منابع اطلاعاتی محرمانه، سرنخ های ناشناس و اطلاعات به دست آمده از خود افراد، به نقض بالقوۀ تحریم ها پی می برد. ابزارهای اجرایی مدنی آن نامه های اخطار دهنده، جرایم پولی و ارجاع به مقامات مجری قانون را شامل می شوند.
OFAC چگونه با شرکتها و افرادی که زیر نظارت مقرراتی قرار می دهد ارتباط برقرار می سازد؟
OFAC به پرسشها در زمینۀ متابعت از تحریمها از طریق یک خط ویژه و به وسیلۀ ایمیل پاسخ می دهد و هر سال بیش از ۱۰۰۰۰۰ ایمیل و تلفن دریافت می کند. آن اداره همچنین به طور مرتب کنفرانسها، میزگردها و گپ های اینترنتی برگزار می کند. برای برنامۀ تحریم بروشورها و صفحاتی در اینترنت دارد و رهنمودهای دیگری مانند پرسشهایی که به طورمکرر مطرح می شوند(FAQs) انتشار می دهد. این اداره در دو سال اخیر صدها FAQs منتشر ساخته است.
چگونه افراد و نهادها ممکن است از فهرست تحریم ها خارج شوند؟
یک شخص معرفی شدۀ آمریکایی یا خارجی ممکن است از OFAC بخواهد که پروندۀ او را مورد تجدیدنظر قرار دهد و یا در دادگاه ناحیه ای در مقام چالش با معرفی خود برآید. از آنجا که هدف تحریم ها تغییر در رفتار است، OFAC در صدد است تا به کسانی که رفتار خود را تغییر می دهند پاداش دهد و برای دیگران نیز در این زمینه انگیزه به وجود آورد. از ۲۰۱۲ تا کنون، OFAC نزدیک به ۵۰۰ نفر را از فهرست SDN پس از مشادۀ تغییر رفتار آنها خارج ساخته است.
برای اطلاعات تفصیلی بیشتر به بلاگ های سزوبین زیر عنوان “تحریم ۱۰۱” بخش ۱ (۳۰مه) و بخش ۲(۲ ژوئن) ( که در تارنمای وزارت خزانه داری ارائه شده است) رجوع کنید.